Feiten en cijfers rondom het nieuwe coronavirus

Hoe kan het dat Duitsland een lager sterftecijfer kent dan Frankrijk? Waarom sterven er in Italie in vergelijking met andere landen zoveel mensen? Wat is de verklaring voor het verschil tussen Europa, de VS en China? Er is een simpele verklaring voor waarvan je van je stoel valt als je het leest.

Het getuigt van amateurisme en gebrekkige kennis van de basismethodieken voor het verzamelen, bewerken, interpreteren en presenteren van gegevens.

Naarmate de hysterie rondom het virus toenam in de media en er veel tegenstrijdige informatie gedeeld wordt, ben ik zelf onderzoek gaan doen. Vanuit mijn achtergrond als fondsmanager van een beleggingsfonds gespecialiseerd in moderne biotechnologie heb ik een groot netwerk van medische experts en bovendien toegang tot objectieve data van wetenschappers. Als beurshandelaar ben ik daarnaast van nature geïnteresseerd in feiten en cijfers en niet in meningen en emoties.

Hieronder vinden jullie een samenvatting van belangrijke data. In het opstellen hiervan is gebruik gemaakt van onafhankelijke wetenschappelijke bronnen. Helemaal onderaan vind je de verwijzingen.

𝗛𝗲𝘁 𝗶𝘀 𝗮𝗯𝘀𝘂𝗿𝗱 𝗱𝗮𝘁 𝗲𝗿 𝘄𝗲𝗿𝗲𝗹𝗱𝘄𝗶𝗷𝗱 𝗺𝗮𝗮𝘁𝗿𝗲𝗴𝗲𝗹𝗲𝗻 𝗺𝗲𝘁 𝗲𝗻𝗼𝗿𝗺𝗲 𝗴𝗲𝘃𝗼𝗹𝗴𝗲𝗻 𝘄𝗼𝗿𝗱𝗲𝗻 𝗴𝗲𝗻𝗼𝗺𝗲𝗻 𝗼𝗽 𝗯𝗮𝘀𝗶𝘀 𝘃𝗮𝗻 𝗼𝗻𝗷𝘂𝗶𝘀𝘁𝗲 𝗱𝗮𝘁𝗮.

Het nieuwe coronavirus

Om er dieper op in te kunnen gaan is het belangrijk om eerst stil te staan bij wat het nieuwe virus nu exact is. Zie een virus als de drager van een bepaalde ziekte. Het virus dringt jouw lichaam binnen en maakt jouw cellen ziek. Er zijn verschillende type virussen. 

Coronavirussen zijn de verzamelnaam van allerlei soorten virussen die tot dezelfde groep behoren. Coronavirussen hebben hun naam te danken aan kroon (corona) op het buitenoppervlak die zichtbaar is onder een microscoop. Je ziet de foto´s continu voorbij komen in de media. 

Coronavirussen zijn voor het eerst ontdekt bij mensen in 1960. Eerder waren zij al bij dieren aanwezig. Er zijn minder kwaadaardige en ernstig kwaadaardige coronavirussen. De term ‘Corona’ zelf zegt dus niet zoveel. Met het nieuwe type coronavirus zijn er nu zeven soorten coronavirussen waarvan bekend is dat ze mensen infecteren. Vier circuleren regelmatig bij mensen en veroorzaken meestal milde tot matige luchtwegklachten - in feite verkoudheid.

De andere drie zijn coronavirussen die onlangs van van dieren naar mensen gesprongen zijn, met als gevolg een meer ernstige ziekte. In 2002 was de eerste epidemie van een menselijk coronavirus genaamd SARS. SARS betekent Severe Acute Respiratory Syndrome, ofwel: Ernstig acuut ademhalingssyndroom. In 2012 volgde een uitbraak van een tweede menselijk coronavirus genaamd MERS. MERS betekent Middle Eastern Respiratory Syndrome, ofwel: Midden Oosten ademhalingssyndroom, genoemd naar de plaats van uitbraak.

SARS en MERS kennen ongeveer dezelfde klachten als het nieuwe coronavirus. Door SARS werden tussen 2002 en 2003 ruim 8000 mensen ziek van het virus en 774 overleefden de besmetting niet. Er zijn ondertussen 640 mensen overleden aan MERS. 

In alle drie deze gevallen wordt aangenomen dat de virussen zijn verplaatst van vleermuizen naar de mens. Onderzoekers herleiden de verplaatsing van SARS naar de straatmarkten in China waar levende dieren als voedsel worden verkocht. Men denkt dat MERS zich van vleermuizen tot kamelen heeft verspreid voordat het op mensen is gesprongen.

In het geval van de huidige uitbraak hebben we het over het virus ‘SARS-CoV-2’. Dit betekent: ‘Severe Acute Respiratory Syndrome CoronaVirus 2’. 

Het virus zorgt opnieuw voor een ernstig acuut ademhalingssyndroom en lijkt sterk op de eerste uitbraak van een coronavirus dat een ernstige ziekte voor de luchtwegen veroorzaakte, vandaar dezelfde naam nummer 2.

Toen SARS-CoV-2 voor het eerst werd geïdentificeerd, werd het door de World Health Organization (WHO) voorlopig 2019-nCoV genoemd - de afkorting van ‘2019 nieuwe coronavirus’. Dit is gedaan omdat SARS-2 door de vorige uitbraak in 2002-2003 teveel negatieve associaties en schrikreacties zou opwekken bij voornamelijk het Aziatische publiek.

De ziekte die dit nieuwe virus veroorzaakt is COVID-19. Dit staat voor:

• CO = corona 
• VI = virus
• D = disease
• 19 = jaar 2019

Het virus is dus een coronavirus en de ziekte die het veroorzaakt wordt COVID-19 genoemd. 

COVID-19 is een ziekte met een reeks symptomen. We leren nog steeds over het volledige spectrum. Tot nu toe lijkt het te gaan van milde gevallen met lichte klachten tot matige longontsteking, ernstige longontsteking, ademnood, orgaanfalen en, voor sommigen, de dood.

Het is van essentieel belang om het verschil te weten tussen een coronavirus en de ziekte COVID-19. Dit is namelijk nodig om te begrijpen waar mensen nu precies op getest worden.

Testen op het virus

Om meer inzicht geven in de huidige verspreiding van COVID-19 dienen onderzoekers te testen op COVID-19. Als iemand een positieve uitslag krijgt na een test op COVID-19, dan heeft deze persoon COVID-19 en dient meegenomen te worden in de statistieken die we dagelijks in de media horen en lezen. Als iemand een negatieve uitslag krijgt na een test op COVID-19, dan heeft deze persoon geen COVID-19 en dient deze persoon niet meegenomen te worden in de statistieken. Dat gebeurt nu echter niet. Er wordt op verschillende locaties op verschillende manieren getest.

Iedere ziekte kan in een test worden geïdentificeerd aan de hand van het wel of niet voorkomen van bepaalde eigenschappen in het DNA. Als slechts een paar eigenschappen overeenkomen in de test, dan is er al een positieve uitslag. Vergelijk dit met het identificeren van jouw eigen huis aan de hand van een bepaald aantal eigenschappen. Als iemand zegt ‘rode hoekbank’, ‘Billy kast van IKEA’ en ‘grote Sint-bernard hond’, dan zijn deze drie eigenschappen al genoeg om te weten of dit wel of niet jouw huis is of juist dat van je buurman. 

Het testen op COVID-19 gebeurt op dezelfde wijze. Om COVID-19 te identificeren in een test wordt genetisch materiaal zoals spuug en/of bloed afgenomen van een persoon. Dit genetisch materiaal wordt vervolgens onderzocht door te kijken of het DNA bepaalde eigenschappen bevat - ook wel sequenties genoemd. Deze eigenschappen zijn het doelwit van de test. Komen er een aantal eigenschappen overeen met COVID-19, dan wordt deze persoon positief getest op de ziekte. Precies hier zit het belangrijke verschil in.

Inconsequent testen virus

In sommige landen wordt iemand positief gemarkeerd als drager van de ziekte COVID-19 als er drie eigenschappen overeenkomen. In andere landen zijn dit weer vier of vijf eigenschappen die ook nog eens anders zijn. In sommige landen wordt slechts op één eigenschap getest waarvan bekend is dat deze bij de ziekte past. Vergelijk dit met de ´billy kast van IKEA´ uit het voorbeeld. Er zijn dan ineens veel mensen die positief testen!

Er zijn zelfs landen die ervoor kiezen om niet te testen op eigenschappen van COVID-19, maar op eigenschappen van alle coronavirussen. Als je bedenkt dat er zeven verschillende soorten menselijke coronavirussen zijn, is er dus een grote kans dat iemand positief getest wordt op een vorm van corona, maar die geen COVID-19 heeft. In sommige procedures worden zelfs de dierlijke coronavirussen meegenomen.

Zonder te diep in de biotechnologische kennis van DNA/RNA te gaan, wil ik iedereen uitnodigen de website van World Health Organization te bekijken waar de protocollen voor laboratoria worden voorgeschreven hoe te testen. Achter ieder land staan de eigenschappen waarop getest wordt, de zogenaamde ‘Gene targets’ - in ons voorbeeld de rode bank en de billy kast. Er is geen land die het op dezelfde manier doet!

Onderzoek het zelf via deze link: https://bit.ly/WHOtestingprocedure

Cijfers virus kloppen niet

Er zijn grote verschillen in de wijze van testen. Er zijn daarom ook grote verschillen als het gaat om 𝘵𝘦𝘴𝘵𝘶𝘪𝘵𝘴𝘭𝘢𝘨𝘦𝘯. Het bovenstaande is één van de hoofdredenen waarom de data die we van verschillende landen ontvangen zo verschilt. In laboratoria over de wereld wordt op verschillende manieren onderzocht of iemand de ziekte heeft. In ieder land wordt anders getest.

Er is nog één hele grote reden waarom de statistieken per land verschillen. Deze tweede reden schuilt in het antwoord op de vraag: “Wie wordt er getest?”

Ieder land test dus anders. Maar ook ieder land test 𝘪𝘦𝘮𝘢𝘯𝘥  anders. Zowel het aantal besmettingen als het percentage sterfgevallen wordt hierdoor enorm beïnvloed. Dit zorgt ervoor dat de statistieken per land sterk afwijken en er hierover verwarring ontstaat.

Als er getest wordt op alle vormen van een coronavirus, dan geeft dit een hele andere uitslag dan wanneer er getest wordt op alleen COVID-19. Tel hierbij op dat in het ene land testen gedaan worden op de gehele bevolking (ook de gezonde groep) en in andere landen alleen in het ziekenhuis (soms zelfs alleen in het mortuarium). 

In veel landen worden mensen met het virus en slechts lichte of milde klachten niet getest en daarom niet meegenomen in de cijfers. Het nu bekende sterftepercentage ligt in zo'n land dus waarschijnlijk nu veel hoger dan het in werkelijkheid is.

𝘙𝘦𝘬𝘦𝘯𝘷𝘰𝘰𝘳𝘣𝘦𝘦𝘭𝘥:

𝘈𝘭𝘴 𝘫𝘦 𝘦𝘦𝘯 𝘨𝘳𝘰𝘦𝘱 𝘨𝘦𝘻𝘰𝘯𝘥𝘦 𝘮𝘦𝘯𝘴𝘦𝘯 𝘵𝘦𝘴𝘵 𝘰𝘱 𝘪𝘦𝘥𝘦𝘳 𝘸𝘪𝘭𝘭𝘦𝘬𝘦𝘶𝘳𝘪𝘨 𝘤𝘰𝘳𝘰𝘯𝘢𝘷𝘪𝘳𝘶𝘴, 𝘥𝘢𝘯 𝘻𝘶𝘭𝘭𝘦𝘯 𝘷𝘢𝘯 𝘥𝘦 5.000 𝘵𝘦𝘴𝘵𝘳𝘦𝘴𝘶𝘭𝘵𝘢𝘵𝘦𝘯 𝘦𝘳 𝘣𝘪𝘫𝘷𝘰𝘰𝘳𝘣𝘦𝘦𝘭𝘥 1.000 𝘱𝘰𝘴𝘪𝘵𝘪𝘦𝘧 𝘵𝘦𝘳𝘶𝘨 𝘬𝘰𝘮𝘦𝘯 𝘸𝘢𝘢𝘳𝘷𝘢𝘯 𝘥𝘢𝘯 1 𝘪𝘦𝘮𝘢𝘯𝘥 𝘻𝘦𝘦𝘳 𝘦𝘳𝘯𝘴𝘵𝘪𝘨 𝘻𝘪𝘦𝘬 𝘸𝘰𝘳𝘥𝘵 𝘰𝘧 𝘻𝘦𝘭𝘧𝘴 𝘬𝘰𝘮𝘵 𝘥𝘦 𝘰𝘷𝘦𝘳𝘭𝘪𝘫𝘥𝘦𝘯. 𝘏𝘦𝘵 𝘴𝘵𝘦𝘳𝘧𝘵𝘦𝘱𝘦𝘳𝘤𝘦𝘯𝘵𝘢𝘨𝘦 𝘷𝘢𝘯 𝘦𝘦𝘯 𝘣𝘦𝘷𝘰𝘭𝘬𝘪𝘯𝘨 𝘪𝘴 𝘥𝘢𝘯 0,02% 𝘦𝘯 𝘷𝘢𝘯 𝘣𝘦𝘴𝘮𝘦𝘵𝘵𝘦 𝘱𝘦𝘳𝘴𝘰𝘯𝘦𝘯 𝘪𝘴 𝘩𝘦𝘵 𝘥𝘢𝘯 0,1% - 𝘦𝘹𝘢𝘤𝘵 𝘩𝘦𝘵𝘻𝘦𝘭𝘧𝘥𝘦 𝘢𝘭𝘴 𝘥𝘦 𝘨𝘦𝘸𝘰𝘯𝘦 𝘨𝘳𝘪𝘦𝘱. 

𝘈𝘭𝘴 𝘫𝘦 𝘢𝘭𝘭𝘦 𝘱𝘢𝘵𝘪𝘦̈𝘯𝘵𝘦𝘯 𝘥𝘪𝘦 𝘪𝘯 𝘩𝘦𝘵 𝘻𝘪𝘦𝘬𝘦𝘯𝘩𝘶𝘪𝘴 𝘬𝘰𝘮𝘵 𝘵𝘦 𝘰𝘷𝘦𝘳𝘭𝘪𝘫𝘥𝘦𝘯 𝘵𝘦𝘴𝘵 𝘰𝘱 𝘪𝘦𝘥𝘦𝘳 𝘸𝘪𝘭𝘭𝘦𝘬𝘦𝘶𝘳𝘪𝘨 𝘤𝘰𝘳𝘰𝘯𝘢𝘷𝘪𝘳𝘶𝘴 𝘦𝘯 𝘦𝘳 𝘷𝘢𝘯 5.000 𝘵𝘦𝘴𝘵𝘳𝘦𝘴𝘶𝘭𝘵𝘢𝘵𝘦𝘯 𝘦𝘳 𝘰𝘰𝘬 1.000 𝘱𝘰𝘴𝘪𝘵𝘪𝘦𝘧 𝘵𝘦𝘳𝘶𝘨 𝘬𝘰𝘮𝘦𝘯, 𝘥𝘢𝘯 𝘪𝘴 𝘩𝘦𝘵 𝘴𝘵𝘦𝘳𝘧𝘵𝘦𝘱𝘦𝘳𝘤𝘦𝘯𝘵𝘢𝘨𝘦 𝘷𝘢𝘯 𝘦𝘦𝘯 𝘣𝘦𝘷𝘰𝘭𝘬𝘪𝘯𝘨 2% 𝘦𝘯 𝘩𝘦𝘵 𝘴𝘵𝘦𝘳𝘧𝘵𝘦𝘱𝘦𝘳𝘤𝘦𝘯𝘵𝘢𝘨𝘦 𝘷𝘢𝘯 𝘣𝘦𝘴𝘮𝘦𝘵𝘵𝘦 𝘱𝘦𝘳𝘴𝘰𝘯𝘦𝘯 20%. 

In Noord-Italië wordt op dit moment iedereen die in het ziekenhuis ligt met ernstige klachten getest op COVID-19. In Frankrijk wordt getest als daar aanleiding voor is, ook buiten het ziekenhuis. Er wordt ook daar getest op het coronavirus dat de ziekte COVID-19 veroorzaakt. In Duitsland wordt er massaal getest (ook buiten het ziekenhuis) en bovendien op alle type coronavirussen. Het beleid per land verschilt dus omtrent 1) de personen die getest worden, 2) het stadium van besmetting en 3) het type virus waarop getest wordt.

Het is dus logisch verklaarbaar dat de sterftepercentages per land zoals die nu bekend zijn enorm verschillen en in werkelijkheid anders zullen zijn. Niet in alle landen worden alleen op COVID-19 getest, maar op het brede spectrum van coronavirussen. Daarnaast wordt er per land een andere doelgroep genomen. Sommigen kiezen voor de gehele bevolking, anderen voor alleen de zwaar zieken.

Tel daarbij op dat de gemiddelde leeftijd van iedere bevolking anders is en dat de hygiëne in per land verschilt. We hebben het dan bovendien nog niet eens gehad over de wiskundige geldigheid van de representatieve steekproef op basis van aantallen. Het is daarom duidelijk dat artikelen van ophitsende media de prullenbak in kunnen.

Het niveau van veel Nederlandse media is te amateuristisch voor woorden en zorgt voor onnodige angst bij de bevolking. Het is een schrale troost dat het niveau van de media wereldwijd op op dit level opereert. De advertentie inkomsten zullen hier ongetwijfeld een rol in spelen. Negatief nieuws heeft altijd al beter verkocht dan goed nieuws. De media staat erom bekend om als “handelaar in chaos” op te treden.

Rampzalige gevolgen

Het zou Europese leiders goed doen om in de voetsporen van de VS te volgen en meer tests af te nemen. Er moet bovendien één internationale wereldwijde vorm van testen gestandaardiseerd worden. Nu kijken overheden van een land naar andere landen en maken hierop hun beslissingen. Deze beslissingen worden dus gemaakt op verkeerde ondergrond!

 Het is onbegrijpelijk dat er in bijna alle Europese landen zulke ingrijpende maatregelen zijn genomen met verregaande gevolgen voor de economie. Het is onmogelijk om op basis van de huidige informatie eventuele nieuwe maatregelen te nemen of te verscherpen.

We hebben minimaal voldoende onbevooroordeelde feiten en gegevens nodig om de infectieuze belasting van onze gezondheidszorg en de besluitvorming hieromtrent te sturen. Er is betere informatie nodig om beslissingen en acties van deze omvang te nemen en de impact ervan te bewaken.

Iedereen zou getest moeten worden, maar dan alleen op COVID-19. Het zal ervoor zorgen dat we te weten komen dat er veel meer besmettingen zijn dan nu bekend is, maar het zorgt voor geruststelling om te weten dat het daadwerkelijke percentage dodelijk gevolgen een enorm veel lager ligt dan die veelbesproken 2%.

Je moet je zorgen maken en het virus serieus nemen. Maar je moet niet in paniek raken. Zeker niet als overheid. Het lijkt er soms wel op. Er moeten nu niet vanwege ophitsende media maatregelen genomen worden op basis van cijfers die geen goed beeld geven en die simpelweg niet kloppen. 

Conclusie

Er moet meer gelet worden op hygiëne. Dat is sowieso goed. Altijd. Er moet meer getest worden. Volgens een internationale standaard. Het beeld dat de media dagelijks neerzet moet iedere dag opnieuw in perspectief geplaatst worden. Informatie die je krijgt van veel media zijn onjuist of van amateuristisch niveau.

Overheden kunnen nu geen beslissingen nemen met verregaande gevolgen zonder juiste data. Maatregelen gebaseerd op onjuiste informatie zijn rampzalig. Er moet absoluut geen lockdown komen. Het medicijn is erger dan de ziekte.